''Γιε μου, σπλάχνο των σπλάχνων μου, καρδούλα της καρδιάς μου
Πουλάκι της φτωχής αυλής, ανθέ της ερημιάς μου
Πώς κλείσαν τα ματάκια σου και δε θωρείς που κλαίω
Πώς κλείσαν τα ματάκια σου και δε θωρείς που κλαίω
Και δε σαλεύεις, δε γροικάς τα που πικρά σου λέω;
Και' γω η φτωχή και' γω η λιγνή, μεγάλη μέσα σ' όλους
Με τα μεγάλα νύχια μου κόβω τη γη σε σβώλους
Και τους πετάω κατάμουτρα στους λύκους και στ' αγρίμια
Και τους πετάω κατάμουτρα στους λύκους και στ' αγρίμια
Που μου' καναν της όψης σου το κρούσταλλο συντρίμμια
Πού σαι, καλέ μου, να χαρείς και να σταθείς κοντά μου;
Ακου τα λόγια σου λαλώ και πλάτυνε η καρδιά μου.
Πουλί μου, χίλιες δυο ζωές με σένανε με δένουν
Κι όσοι αγαπιούνται και νεκροί, ποτέ τους δεν πεθαίνουν...
Γλυκέ μου, εσύ δε χάθηκες, μέσα στις φλέβες μου είσαι.
Γιε μου, στις φλέβες ολονών, έμπα βαθειά και ζήσε..''
Μαζί σου θα θαφτεί και το τελευταίο ίχνος ανθρωπιάς και αθωότητας που έχει μείνει.
Γκρινιάζαν σήμερα το πρωί οι μαγαζάτορες στην Σόλωνος για την πορεία των μαθητών:'' μα γιατί δεν κάθονται στα αυγά τους? Τι την θέλουν την πορεία? Δεν έχουν διάβασμα?''
Αλίμονο αν τα μάτια τυφλωθούν, τα στόματα σωπάσουν και οι καρδιά συμβιβαστεί και βαλτώσει στο τίποτα και στην απαξίωση. Αλίμονο αν οι νέοι, αλλά και οι μεγάλοι, πάψουν να παλεύουν για τα ιδανικά τους.
Τους είδα απο το μπαλκόνι του γραφείου μου να κατεβαίνουν την Σόλωνος προς την πλατεία Κάνιγγος και την πλατεία Εξαρχείων, φωνάζοντας οργισμένα συνθήματα.
Ήσουν και εσύ εκεί μικρέ Αλέξανδρε και θα είσαι για πάντα σε όσους σε γνώρισαν και σε αγάπησαν.
Καλό σου ταξίδι.
6 σχόλια:
Φαντάσου το σκηνικό οι μαγαζάτορες να κρατούν ρόπαλα και φορόντας κουκούλες να προστατέψουν τις περιουσίες τους.! Πώς σου φαίνεται?
Νομίζεις ότι έχουν χτίσει με αίμα και ατελειωτη δουλειά , δεν είναι σαν μικρός θάνατος όταν το χάνουν? Γιατί η απόλυση ενός εργάτη είναι πιο σημαντική από το σπάσιμο ενός μαγαζιού/ Δεν έχει μεροκάματο αυτός ο χριστιανός? Είσαστε άδικοι.
Το παιδάκι χάθηκε ,αλλά τι εξυπηρετεί αυτή η μανία? Πολιτικοί σκοποί είναι μόνο και αυτοί τα όργανά τους...ΔΥΣΤΥΧΩς
Συμφωνώ με τη Σοφία. Ποιο το ώφελος του να καταστρέφουν μαγαζιά περίπτερα και αυτοκίνητα απλών αθώων πολιτών; Τι θα αλλάξει έτσι; Θα λυπηθεί η κυβέρνηση και θα αλλάξει κάτι; Γιατί δεν χτυπαμε το πρόβλημα στη ρίζα του αλλά αντί για αυτό την πληρώνουν αθώοι μεροκαματιάρηδες; Αυτό θεωρείται εξέγερση; Ποια η διαφορά των αναρχικών που αφήνουν στο δρόμο οικογένειες από τους μπάτσους δολοφόνους; Γιατί με αυτή τη λογική δεν πάνε να σπάσουν τα δικά τους σπίτια και τα μαγαζιά των γονιών τους; Νομίζουν ότι έτσι πλήττουν το κράτος; Όλους εμάς και αυτούς πλήττουν! Γιατί ΑΝ αποφασίσει το κράτος να βοηθήσει αυτούς που έχασαν τη περιουσία και τη δουλειά τους, μέσα από τη φορολογία των πολιτών θα το κάνει!
Και οι μπάτσοι με ποιο δικαίωμα σηκώνουν το όπλο και βαράνε έτσι άοπλο κόσμο και μάλιστα ένα ανήλικο παιδάκι λες και πρωταγωνιστούν σε ταινία του James Bond; Γιατί την είδαν εξουσία; Αυτοί δεν έχουν παιδιά; Πώς θα τους φαινόταν αν κάποιος άλλος σκότωνε τα παιδια τα δικά τους;
Φταίμε όλοι γιαυτό. Γιατί το επιτρέπουμε να γίνεται.
Καλό ταξίδι στο παιδάκι.. Ας το αναπαύσει ο Θεός..
με κάλυψαν τα κορίτσια από πάνω..
τέτοια γεγονότα να μη ξανασυμβούν..
Δεν είναι ο πρώτος νεκρός, τουλάχιστον όμως ας είναι ο τελευταίος...
Πέρα όμως απ' όλα τα άλλα, τα ευχολόγια, τον θυμό, τις καταστροφές, ο πόνος της μάνας του, δεν θα περάσει, η καρδιά της δεν θα γαληνέψει ποτέ...
μελισσούλα...
μην ακούς τις κραυγές των ιδιοκτητών...
άκουσε την καρδιά σου ... γράφτους στα υποδήματα σου.... ΜΗΝ ΚΑΨΕΙΣ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΣΟΥ ΑΠΟ τις απαίσιες φωνές των προλαλίσαντων.....
ο δρόμος του αγώνα είναι μαγικός... Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΑ ΜΑΓΑΖΑΚΙΑ ΤΟΥΣ... δεν αρμόζει στους νέους..
Το παιδί σκοτώθηκε.Αυτό δεν αλλάζει.
Η ζωή των υπολοίπων όμως γιατί να χειροτερεύει,με αφορμή τον άδικο θάνατο του μικρού;
Δημοσίευση σχολίου