(η εικόνα είναι απο την ιστοσελίδα www.loganberrybooks.com/edible-books.html)Πάω στην Ευελπίδων. Ανεβαίνω στον πρώτο όροφο του 2 κτιρίου. Με στέλνουν σε άλλο κτίριο. Κατεβαίνω πάλι, ισορροπώντας στα τακουνάκια. Πάω στο κτίριο 3, ανεβαίνω πάλι στον πρώτο όροφο. Καταθέτω τα χαρτιά και ξανα κατεβαίνω. Πάω στο κτίριο έξι, ανεβαίνω πάλι στον πρώτο όροφο-άτιμα τακουνάκια!-για να δω τα πινάκια και ξανακατεβαίνω στο ισόγειο, όπου δύο ώρες ήμουν στο ακροατήριο και περίμενα να συζητηθεί η υπόθεση του πελάτη μου, ακούγοντας τις υποθέσεις που ήταν πριν την δική μου. Η αλήθεια είναι ότι σε πιάνει κατάθλιψη ακούγοντας όλους αυτούς τους ανθρώπους να αντιδικούν και να έχουν ένα σωρό προβλήματα, προσωπικά και οικονομικά. Τελειώνω, πάω πάλι στο κτίριο δύο, ξανα ανεβαίνω στον πρώτο όροφο, καταθέτω και πάλι χαρτιά-πάνε τα κακόμοιρα τα δάση-και ξανα κατεβαίνω για να ανέβω πάλι στο λεωφορείο και να ανέβω εκ νέου στο γραφείο.
Κατα τα άλλα, σας κερνάω τουρτίτσα γιατί σήμερα έχω τα γενέθλιά μου!!
Ναι ναι ναι, μεγαλώνουμε ένα χρόνο ή 365 μέρες ή κάμποσες ώρες (δεν τις έχω μετρήσει) και κάμποσα (ούτε αυτά τα έχω μετρήσει) λιπποκύτταρα. Και η τουρτίτσα σε σχήμα βιβλίου παρακαλώ, για να μορφωθούμε κιόλας.
Εύχομαι στο εαυτό μου υγεία και μόνο υγεία, και όλα τα άλλα λίγο ή πολύ θα έρθουν.
Πάω να τρυγήσω μερικά λουλούδια για να φτιάξω εορταστικά βαζάκια. Ζζζζζζζζζζζζνννννννννν!
