Φρονιμίτης-Μέλισσα σημειώσατε Χ (ανακωχή λόγω γιορτών γαρ)

Και ναι, την προηγούμενη Τρίτη πήγα στο ΚΑΤ και έβγαλα τον φρονιμίτη.
Ένα έχω να πώ: άγιοι οι επιστήμονες που ανακάλυψαν την αναισθησία και τα παυσίπονα. Δεν παλευόταν η δουλειά αλλιώς με τίποτα.
Η μέρα της Τρίτης ξεκίνησε με κατάθεση αγωγών στο δικαστήριο πρωί πρωί και συνεχίστηκε με την διαπίστωση ότι κλείδωσα τον Σερ Πασχαλίτσο στο σπίτι: απο τα πολλά φάρμακα χάζεψε για τα καλά η μέλισσα και πήρε μαζί της και τα δυο ζευγάρια κλειδιά. Και μετά απο έναν μαραθώνιο ως στο σπίτι και απο εκέί στο ΚΑΤ, βρέθηκα στην καρέκλα του γιατρού...Η επέμβαση δεν με πόνεσε, είναι η αλήθεια, και ο γιατρός ήταν πολύ καλός. Σταθόπουλος ήταν το όνομά του, ειδικευόμενος μεν,αλλά όπως έπρεπε όλοι οι γιατροί να είναι δε: ευγενικός, υπομονετικός και εξηγούσε τήν κάθε ενέργεια για να μην τρομάξω. Βέβαια όταν γύρισε και μου είπε την θεϊκή φράση :'' Δεσποινίς, το κόκαλο του σαγονιού σας είναι πολύ λευκό'' ,τα χρειάστηκα λιγάκι, αλλά το προσπερνώ Έκανα και τα ράμματα μου, που δεν με άφηναν να ανοίξω το στόμα για δυο μέρες, πρήστηκε και το μάγουλο κάνοντάς με να μοιάζω με φούσκα, και ησύχασα (κυριολεκτικά και μεταφορικά). Ταλαιπωρία όμως σκέτη ρε παιδί μου. Τώρα ακονίζω τα δοντάκια, γιατί έρχεται πάλι η μαμά μέλισσα (μετά της αδερφής αυτή την φορά) και σίγουρα κάτι καλό θα φτιάξει πάλι.

Γιορτές θα μείνω Αθήνα, για πρώτη φορά στην ζωή μου,γιατί δεν μου πάει η καρδιά να αφήσω τον Σερ Σερ μόνο του. Δεν λέω, ωραία θα ήταν στην επαρχία μέσα στο πράσσινο και την ησυχία, αλλά δεν αξίζει τίποτα αν δεν είναι δίπλα μου όλοι οι αγαπημένοι μου. Για αυτό θα κατέβει το εκ Πρεβέζης ορμώμενο, προαναφερόμενο, αχτύπητο δίδυμο και θα κάνουμε Ανάσταση όλοι μαζί.
Αυτά τα πολύ λίγα, γιατί δεν συνέβη και κάτι φοβερό και τρομερό.

Καλή Μεγάλη Εβδομάδα σε όλους, με υγεία και χαρά, και καλό φαγοπότι!!