Η μπαλάντα του βρεγμένου

Πέφτει η βροχή
και η μέλισσα μουσκίδι
Πέφτει βροχή
και στους δρόμους πλατσουρίζει
Πέφτει βροχή
και ειναι χωρίς ομπρέλα
Πέφτει βροχή
και την πιάνει τρέλα.
Γκρίζος ουρανός
και η πόλη μες στο άγχος
αυτός είναι καιρός
για αραλίκι μες στο άνθος.
Πέφτει βροχή
και η γουνίτσα ζούπα
και το λαιμαργούλι αποζητεί
κάμποση καυτή σούπα.
Πέφτει η βροχή
και τα πάντα τα ξεπλένει
και η δροσιά μες στην ψυχή
την καρδιά εφραίνει.

Κατά το γνωστό ποιήμα, μόνο στην πιο βρεγμένη και νυσταγμένη εκδοχή.
Ωραίος καιρός, για θαλπωρή και περισυλογή, για βουτιές σε αγκαλιές, άνθη και κουβέρτες. Βέβαια η δικογραφία στο γραφείο σε προσγειώνει άγαρμπα στην μουλιασμένη πραγματικότητα και οι κόρνες απο τα κολλημένα στο μποτιλιάρισμα αμάξια σου προκαλούν ταχυκαρδία, αλλά για αυτό είναι το ζεστό μέλι: τρως δυο μπουκίτσες, γράφεις και ότι σε ενοχλεί στα παλιά σου τα βαζάκια και βουρ για να κατακτήσεις τον κόσμο!

Άραγε βγαίνουν ακόμη ουράνια τόξα?