Πέμπτη 12 Μαρτίου 2009

Τα γαρδελάκια

Δύο γαρδελάκια έρχονται που και που στο μπαλκόνι του γραφείου.
Κάθομαι και τα χαζεύω να παίζουν με τα ξεραμένα λουλούδια μιας παλιά γλάστρας, που έχει καιρό τώρα απομείνει σκονισμένη δίπλα στην τζαμόπορτα. Απο κάποιο κλουβί ξεφύγανε και τώρα χαράζουν την δική τους πορεία στον ουρανό της Αθήνας, πλέκοντας φωλίτσες σε απόμερες γωνίες παλιών σπιτιών. Τραβούν τα χνούδια των ξεραμένων φύλλων, χοροπηδάνε αεικίνητα στο τσιμέντο και πεταρίζουν τα σωματάκι τους, πριν ξανα φύγουν πάνω απο τις πολυκατοικίες.
Βρέχει σήμερα.
Άρθρο 216 Ποινικού Κώδικα, η έννοια της πλαστογραφίας: '' όποιος καταρτίζει πλαστό ή νοθεύει έγγραφο με σκοπό να παραπλανήσει με την χρήση του άλλον σχετικά με γεγονός που μπορεί να έχει έννομες συνέπειες, τιμωρείται με φυλάκιση''.
Άρθρο 000 Κώδικα άγραφου ακόμη, η έννοια του φόβου: '' όποιος καταρτίζει πλαστή ευτυχία ή νοθεύει τα ιδανικά του με σκοπό να παραπλανήσει τον εαυτό του σχετικά με την πραγματικότητα η οποία μπορεί να χρειάζεται αλλαγή, τιμωρείται με εσωτερική απομόνωση και δυστυχία''.

Συνειρμοί ενός κουρασμένου μυαλού.

Πονάνε και τα χέρια μου, ίσως έχω κάνει ζημιά στις αρθρώσεις της παλάμης με το βάρος που κουβαλώ καθημερινά.
Βρέχει αλλά δεν είναι σκοτεινή η μέρα: ένα φως διαθλάται και διαχέεται, ανοίγει το βλέμμα ψηλά. Πάντα μου άρεσε η βροχή: είναι ζωογόνα μελαγχολία, ξεπλένει και την πιο σκονισμένη γωνία. Η γη υγραίνει την καρδιά της και ευφραίνεται.
Εξάλλου σε νερό γεννιόμαστε και σαν βροχή ξανα γυρνάμε.
Το Πληρεξούσιο της εταιρίας θέλει διόρθωμα. Κόψε και ράψε και σβήσε και πρόσθεσε.
Στα ορεινά χωριά, έλεγε ένα παλιό βιβλίο με μύθους, πιστεύαν ότι η νυφίτσα ήταν νύφη που είχε σκοτωθεί, όταν κάποια κακόβουλη της είχε σκίσει τα προικιά και είχε ματαιώσει τον γάμο. Απο τότε, σαν ζωάκι πια, γυρνάει και μπαίνει στα σπίτια και σκίζει τα ρούχα, ψάχνει κουρελάκια να ξανα φτιάξει την προίκα της και για αυτό οι γυναίκες της αφήναν πάντα μερικά στο πάτωμα.
Και ράβει και πλέκει, δεν διαφέρει το φουστάνι της απο το πληρεξούσιο, που το φτιάχνουμε στα μέτρα μας και όπως μας βολεύει, πέρνοντας κουρελάκια απο τους νόμους.

Πριν λίγες μέρες πήρε το μάτι μου πάλι τα γαρδελάκια, γλιστρούσαν σαν πολύχρωμες ηλιαχτίδες σε μια σκουριασμένη γωνιά του μπαλκονιού.

Ας είναι πάντα ευτυχισμένα.

4 σχόλια:

Spy είπε...

Μα τι βάρος κουβαλάτε καθημερινά;
Μεταφορέας είστε;

:)

Ανώνυμος είπε...

Τι είναι τα γαρδελάκια ; Πουλιά προφανώς αλλά πως είναι ;

Νηφάλια Μέθη είπε...

Iμμαηλακι μου,

κουρασμενο μου ακουγεσαι.. :)
ν ακους την καρδια παντα ευχομαι και να φτιαχνεις ονειρα περα απο κωδικες

φιλι καληνυχτας
και να σαι καλα πολυ!

Sophia Kollia είπε...

Καλημέρα Μεσισσούλα.
Βαριά η δικηγορική! Τα πουλάκια ...δεν έχουν τις δικιές μας έννοιες.
φιλιά