Τετάρτη 20 Αυγούστου 2008

Σκόρπιες εικόνες

Ναι ναι ναι, επιτέλους γύρισα και δεν προβλέπεται να την ξανα κάνω με πηδηματάκια, ελαφριά ή βαριά, ούτε καν με ρόδες, μέχρι το τέλος Οκτώβρη. Όχι τίποτε άλλο, γιατί θα μου γίνει συνήθεια και θα ξεκυψελωθώ για τα καλά.
Αφήνω στην άκρη την επιστροφή στην Αθήνα, γιατί συναντήσαμε τροχαίο πριν την γέφυρα του Αντιρρίου και μείναμε μια ώρα ακινητοποιημένοι στην Εθνική. Αφήνω και την ζέστη που με έχει αποβλακώσει και έχει ξεμαδήσει την γουνίτσα μου. Ε και αφού ξεκίνησα, θα αφήσω στην άκρη και την δουλειά, που είναι τα ίδια και απαράλλαχτα.
Θα πω μόνο ότι η μητέρα μου θα μείνει για άλλον ένα μήνα στο κρεβάτι ,γιατί το κάταγμα δεν έχει καν αρχίσει να κλείνει. Ευτυχώς βγήκαμε τουλάχιστον απο το νοσοκομείο και είναι σπίτι με γυναίκα.


Και θα σας ζωγραφίσω εικόνες, που για κάποιο λόγο εμείναν μέσα μου, άσχετες με τα όποια προβλήματα που είχα.


Μια αράχνη στην γλάστρα στον κήπο μας, μεγάλη με ασημένιες και μαύρες πινελιές, περίμενε υπομονετικά στον ιστό της, μέχρι που η γυναίκα αποφάσισε να της καθαρίσει. Η κυρία με το κλαδευτήρι στο χέρι και το έντομο πάλεψαν για λίγο, άνιση μάχη, μέχρι που ο άνθρωπος επικράτησε για ακόμα μια φορά και το έλιωσε.


Ζωές που περπατούν παράλληλα, χαίρονται, λυπούνται, φεύγουν, δουλεύουν, πεθαίνουν, γεννούν. Φίλοι που φεύγουν στο εξωτερικό και σε άλλες πόλεις τις Ελλάδας, τους άποχαιρετάς και θυμάσαι πώς ήσαστε μαζί στο σχολείο, τότε που όλα φαίνονταν απλά και φωτεινά.


Εκείνες οι στιγμές στον κήπο, το ηλιοβασίλεμα, την ώρα που τα πουλιά και τα τριζόνια ησυχάζουν, ακούγεται μόνο το μουρμούρισμα της θάλασσας μακριά και το θρόισμα των φύλλων κάτω απο το χάδι της αύρας. Στιγμές σιωπής, την ώρα που ο Αποσπερίτης λάμπει μοναχικά στον ουρανό, πριν ξυπνήσει η νύχτα με τους ήχους και τα πλάσματά της.


Σκόρπιες στιγμές, μακρινές και εύθραυστες.

6 σχόλια:

Sophia Kollia είπε...

Mellsoula,
φαίνεται ότι είμαι από τους λίγους ανθρώπους που δεν νοσταλγούν το σχολείο.Άσε που μου μοιάζαν όλα μαύρα μίζερα και καταπιεστικά. Έτσι ήταν.
Κατα τα άλλα. Όλα καλά όλα ανθηρά!
φιλάκια

neni είπε...

Καλώς μας ήρθες γλυκιά μου!
Υπομονή στην μαμά σου και σε σένα και θα δεις όλα θα πάνε καλά.Ελπίζω την επόμενη φορά που θα την επισκεφτείς να είναι τελείως καλά.
Ωραίες εικόνες ειδικά η πρώτη και η τελευταία.
Μελλισάκι μου στείλε μου ένα βαζάκι μέλι(το έχω ανάγκη!)
Φιλάκια Πολλά!

γυάλινο δάκρυ είπε...

Καλώς ήρθες μελισσούλα μου! Η μαμά σου μήπως κουράζεται παραπάνω απ' όσο πρέπει; Να την προσέξετα να γίνει γρήγορα καλά.
Σου εύχομαι στο επόμενο ταξίδι να μην έχεις άλλα προβλήματα και να μπορέσεις να το χαρείς περισσότερο!
Φιλάκια και περαστικά στη μαμά!

Theogr ο κηπουρός είπε...

''Betrachτe ein ganzes Leben als einen einzelnen Tag ''

seniorita είπε...

καλώς ήρθες πίσω ζουζούνα!
είναι πίκρα όταν φεύγουν φίλοι μακριά..ένα κομμάτι σου τους ακολουθεί και δεν νιώθεις ολόκληρος..

Νηφάλια Μέθη είπε...

omorfes stigmes euaisthites..

kai kali dinami sti mama sou!