Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2007

Λαβύρινθοι των ψυχών

Με κάθε φτάρνισμα σπάω και ένα κουτάκι με μέλι.Αυτό το συνάχι δεν λέει να υποχωρήσει και με ταλαιπωρεί αφάνταστα πολύ. Και δεν φτάνει που πρέπει να μελετήσω γερμανικά,έχω να πάω και στον Ευαγγελισμό:ο γιατρός καλά με εξέτασε,καλά μου έγραψε φάρμακα,αλλά ξέχασε να βάλει μια σφραγίδα και άντε να πάρω πάλι τις κεραίες μου και να πάω.Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι ταλαιπωρία τραβάνε τα μελισσάκια και κάθε είδους ζωάκι με την κίνηση και τις συγκοινωνίες. Επειδή προσπαθώ να χάσω καμιά διπλίτσα(άτιμη λαιμαργία!αν δείτε την φωτογραφία μου που έχω αναρτήσει στο λουλούδι μου καταλαβαίνετε) κατέβηκα την Ιπποκράτους με τα πόδια.Μου αρέσουν τα μικρά μαγαζάκια που κρύβονται κατα μήκος της και τα στενά δρομάκια που ανηφορίζουν ή κατηφορίζουν. Μια φορά είχα περπατήσει κάποια στενά γύρω απο τον Λυκαβητό και ναι μεν τα φτεράκια μου πιάστηκαν,αλλά εκείνο το μεσημέρι γνώρισα μερικές γωνιές του κέντρου όμορφες,παρα τα τσιμέντα που απειλούσαν να τις πνίξουν.Αυτή η περιοχή είναι σαν ένας μικρός λαβύρινθος,κουραστικός για όποιον βιάζεται και δεν τον ξέρει.

Οι ψυχές των ανθρώπων είναι συχνά γεμάτες απο τέτοιους λαβυρίνθους.Ακολουθούν μονοπάτια που διασταυρώνονται και χωρίζουν,που κάποια σταματούν και κάποια συνεχίζουν,άλλα βρίσκουν σε αδιέξοδο και άλλα στο στόχο,μπερδεμένα αλλά και ξεχωρισμένα.Οι ψυχές έχουν φωτεινά μέρη,φιλόξενα στους ξένους που τα προσεγγίζουν,μέρη που θέλουν να αποκαλυφθούν και να κατακτηθούν.Έχουν όμως και κρυφές πληγές,πονεμένες στιγμές θαμμένες βαθιά,φόβους εξοπλισμένους με αγκάθια για να πληγώσουν αυτόν που θα προσπαθήσει να βρει το μυστικό τους.Προσπαθούμε να μάθουμε τον άλλο,αλλά καμιά φορά δεν πιάνουμε το νόημα των πράξεων και των λόγων και χανόμαστε στον λαβύρινθο των συναισθημάτων του και της ύπαρξής του. Λίγοι είναι αυτοί που θα θελήσουν πραγματικά να τον προχωρήσουν και να βρούν τις ωραίες γωνιές που κρύβει:οι πιο πολλοί θα τον εγκαταλείψουν βιαστικοί και θα πάνε σε μια εύκολη ευθεία και θα αφήσουν την μπερδεμένη ψυχή να περιμένει αυτόν που θα την αγκαλιάσει και θα περπατήσει στους δρόμους της με υπομονή,μαθαίνοντάς την και δίνοντας φως στο σκοτάδι της.

3 σχόλια:

Unknown είπε...

Λοιπόν θα σου πω για την Ιπποκράτους. 1ο στενό αριστερά καθώς την κατεβαίνεις. ΄Ενα τηλεφωνικό κέντρο για αλλοδαπούς. είναι φτηνά αν θέλεις να τηλεφωνήσεις στο εξωτερικό. Θ α σε κυττάξουν παράξενα αλλά εξυπηρετούν όλους. Επί της Ιπποκράτους. Εξαιρετικό κινέζικο με φθηνές επιλογές.Συνέχεια στο αριστερό σου χέρι. Εξαιρετικό μανάβικο και εν συνεχεία εξαιρετικό ψαράδικο. μπορείς να διαλέξεις φρέσκα ψάρια 8π.μ. Στη συνέχεια χωρίς ιδιαίτερες διακρίσεις τα μαγαζιά. Ακριβώς απέναντι τυροπιτάδικο ουζοποτείον και τσιπουράδικο. Μπορείς να κάνεις καλές σχέσεις και με ζητάδες.Εν συνεχεία σχολή οδηγών με Daihatsu ιδιαίτερα καλό για μη ικανές μελισσούλες που θέλουν να πάρουν δίπλωμα. Στη συνέχεια ο δρόμος που πηγαίνει πρός τα κάτω διαθέτει ξενοδοχείο δια συνταξιούχους και λοιπούς. Στη συνέχεια καλό κομμωτήριο αλλά λίγο ακριβό. Το ψιλικατζίδικο απέναντι από τη στάση δεν έχει πάντα εισητήρια δεν είναι καλό να το εμπιστεύεσαιως πρός αυτό κατά τα άλλα εντάξει. Παρακαλώ μελισσούλα για πληροφορίες περί των στενών του Κέντρου της Αθήνας μικρός δακτύλιος όλες οι πληροφορίες παρέχονται δωρεάν ιδίως για ψώνια, ρούχα,φαγάδικα, ταβέρνες ποτό ή εστιατόρια και ότι άλλο θέλεις ειδικά για σένα με αγάπη .

Ιμμαήλ είπε...

Να φανταστείς οτι τόσα χρόνια που τριγυρνώ στον κήπο της Αθήνας δεν έχω μάθει άλλα μαγαζιά πέρα απο αυτά γύρω απο το λουλούδι μου.Στο κέντρο αρκούμαι να απολαμβάνω τα κτίρια,τις βιτρίνες και τα πρόσωπα,καθώς δεν είχα παρέες ανήσυχες που να ψάχνονται ή που να ξέρουν τα μέρη και εγώ δύσκολα θα πειραματιστώ σε μαγαζιά μόνη μου.
Σε ευχαριστώ πάντως για τις πληροφορίες!!!Θα μου φανούν πααααααάρα πολύ χρήσιμες!!

Unknown είπε...

Οι παρέες οι ανήσυχες έχουν και ανήσυχο τέλος να προσέχεις.Καλό μήνα