I M BACK!!!

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!Εύχομαι το 2008 να είναι για όλους σας μια ευτυχισμένη χρονιά, γεμάτη υγεία και επιτυχία!!!

Πολύ κοινότοπη ίσως αυτή η ευχή και χιλιοειπωμένη, αλλά κλείνει μέσα της μεγάλη αγάπη και νόημα!! Το 2007 έφυγε φορτωμένο με αναμνήσεις και ένας νέος δρόμος ανοίγει μπροστά μας: ας τον προχωρήσουμε με θάρρος και αισιοδοξία και ας είναι για όλους μας φωτεινός και ομαλός!!


Και μετά απο την πρωινή φιλοσοφία (άτιμο μέλι που ζαλίζεις τα ήδη καμμένα εγκεφαλικά κύτταρα) περνάω σε μια ανασκόπηση των γεγονότων που μεσολάβησαν όλες αυτές τις μέρες.


Έφυγα για Γιάννενα στις 20 Δεκεμβρίου και έφτασα αργά το βράδυ. Και δεν έφτανε η κούραση, αλλά μπέρδεψα και τα νοσοκομεία: σε άλλο ήταν η μητέρα μου, σε άλλο πήγα!
Την άλλη μέρα χειρουργήθηκε και ευτυχώς όλα πήγαν καλά. Συνήλθε γρήγορα απο την νάρκωση και περπάτησε το ίδιο κιόλας απόγευμα, αν και η επέμβαση έγινε στην μήτρα και η τομή στην κοιλιά ήταν αρκετά μεγάλη. Βέβαια πήρε πολύ ισχυρα πάυσίπονα και ήταν το καημένο μου ζαλισμένο και πονοκεφαλιασμένο για δυο μέρες. Μέχρι τις 27 Δεκέμβρη ακολουθούσαμε το εξής πρόγραμμα: 9-1 ξεκουραζόμουν στο σπίτι και καθόταν η αδερφή μου μαζί της και απο τις μια μέχρι το άλλο πρωί εγώ,κάποιες ώρες παράλληλα με την αδερφή μου. Τρώγαμε στις σκάλες του νοσοκομείου και παίζαμε επιτραπέζια πάνω στο νοσοκομειακό κρεβάτι και τις καρέκλες ή ζωγράφιζα για να περάσει η ώρα. Ήρθαν κάποιοι αγαπημένοι συγγενείς και λίγοι φίλοι και ευτυχώς η γυναικολογική κλινική δεν είχε κόσμο λόγω γιορτών και υπήρχε ηρεμία και άνετο κλίμα (όσο άνετη και χαλαρή μπορεί να είναι η ατμόσφαιρα σε έναν τέτοιο χώρο. Πάντως ήταν γεμάτη νεογέννητα μωράκια με πολύ ζουζουνόφατσες!!).
Βγήκαμε στις 27 και πήγαμε σπίτι. Ρίξαμε και μερικούς καβγάδες , όλα να τα λέμε, γιατί τα νεύρα μας ήταν τεντωμένα και η κούραση μεγάλη, αλλά περάσαμε πολύ ωραία τις υπόλοιπες μέρες. Φάγαμε του σκασμού, παίξαμε μεταξύ μας χαρτιά (όχι, δεν γύρισα άφραγκο) και είδαμε ταινίες στο dvd. Η Πρωτοχρονιά μας βρήκε νυσταγμένες, με το φλουρί να πέφτει στην αδερφή μου και μετά να ακολουθεί σύντομη βόλτα με μια πολύ καλή της φίλη.
Τα Γιάννενα ήταν, όπως πάντα, απλά υπέροχα, χρυσαφένια μες στον χριστουγεννιάτικο στολισμό και είναι πραγματικά κρίμα που δεν μπόρεσα να τα απολαύσω.


Και τώρα πάλι στην Αθήνα και στην απλή, γεμάτη γύρη καθημερινότητά μου. Κουράστηκα πολύ αυτές τις μέρες , σωματικά και ψυχολογικά,και υπήρξαν στιγμές που νόμισα ότι θα μείνω κάτω απο την μέση και την νύστα, αλλά τώρα πετάω χαρούμενη ανάμεσα στα λουλούδια. Η μητέρα μου είναι καλά, η αδερφή μου και ο Πασχαλίτσος το ίδιο, η Μαρκέλλα παχαίνει (μη μου πείτε οτι την ξεχάσατε?) , στην δουλειά έχει αρχίσει να στρώνει η κατάσταση (γιατί η χαλάρωση και η ξεκούραση στις γιορτές έχουν ευεργετική επίδραση σε όλους, ακόμα και στους εργοδότες,ειδικά αν παράλληλα διαπιστώνουν ότι έχεις βγάλει δουλειά και ότι έχεις φερθεί έντιμα-η συμπεριφορά του δικού μου άλλαξε κατα πολύ μετά απο σχετικές διαπιστώσεις και συγκρίσεις) και στις 17 Γενάρη ορκίζομαι!!!!

Το 2008 μπήκε ευχάριστα και εύχομαι να συνεχίσει έτσι.

Καλώς σας βρήκα λοιπόν!! Η μελισσούλα γύρισε πιο ορεξάτη απο ποτέ και έχει τρελά κέφια!!!Αφήνει πίσω της τα άσχημα και τα στενάχωρα του 2007 (ειδικά τα τελευταία πριν τις γιορτές) και συνεχίζει για λιβάδια με βελούδινη χλόη και κήπους με πολύχρωμα λουλούδια.
(Δεν είμαι κυκλοθυμικό, απλά κομματάκι παραπονιάρικο και υπερευαίσθητο, πολύ απλό και φιλήσυχο στην σκέψη και πληγώνομαι απο άσχημες συμπεριφορές και ψυχρούς ανθρώπους και αυτό μέχρι να γεμίσω την κοιλίτσα μου με μέλι για να ευφράνει την καρδιά μου και να γράψω όσα με στεναχωρούν στις παλιές μου τις κερύθρες!!!).