"Εδώ Πολυτεχνείο''
Μια φωνή που ακόμα αντηχεί,γεμίζοντάς μας δέος ακόμα και τόσα χρόνια μετά,επίκαιρη όσο ποτέ σήμερα,σε μια εποχή που τα δικαιώματα και οι ελευθερίες περιστέλλονται για χάρη ενός αφηρημένου και βολικού κινδύνου.
Μια φωνή που θα θέλει για πάντα να μας διδάσκει την ελευθερία σκέψης και συνείδησης,να μας υπενθυμίζει ότι οι αγώνες θέλουν θυσίες και ότι η δημοκρατία δεν είναι αυτονόητη,αλλά είναι μέγιστο αγαθό που,όπως και η ελευθερία,κερδίζεται και κατακτιέται κάθε μέρα.
"...όταν σκοτώνονται
η ζωή τραβάει την ανηφόρα
με σημαίες και με ταμπούρλα..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου