Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2007

Πρόσωπα και Προσωπεία

Πρόσωπο: η εξωτερική εικόνα του μπροστινού μέρους του κεφαλιού, καμβάς εκφράσεων και φορέας μηνυμάτων. Μοναδικό σε κάθε άνθρωπο σαν μορφή που παίρνει σε αυτόν τον κόσμο,καλοσχηματισμένο ή με ατέλειες. Αληθινό,ίσως βέβαια και με κάποιες χειρουργικές αλλαγές.
Προσωπείο: η μάσκα που φοράμε για να κρύψουμε το πρόσωπο. Αληθινό ή μεταφορικό, στρεβλωμένο ή καλλιτεχνικό. Ψεύτικο και πάντα βολικό,έτοιμο για χρήση ανάλογη με τους σκοπούς μας.

Δύσκολα διακρίνονται.Άνθρωποι περνούν απο την ζωή μας και δεν ξέρουμε αν φορούν πρόσωπο ή προσωπείο.Εμπιστευόμαστε,αγαπάμε,συνεργαζόμαστε και γενικά νιώθουμε και πράττουμε με γνώμονα μια εικόνα,που συχνά αποδεικνύεται κάλπικη,ίσως και επικίνδυνη.Και τα δυο χαμογελούν και κλαίνε,θυμώνουν και απορούν,γιατί ηθοποιοί δεν υπάρχουν μόνο στο θέατρο αλλά και στην ζωή και συχνά η ερμηνεία τους είναι παραπάνω απο όσο πρέπει πειστική.Και τα δυο μπορεί να γίνουν εξίσου εχθρικά,να σε πληγώσουν και να σε απογοητεύσουν.Πίσω τους κρύβονται όνειρα,φόβοι και ελπίδες, αλλά και κούραση ή προσμονή,λαχτάρα,λύπη και χαρά.
Μην βιαστούμε να κρίνουμε και να βγάλουμε ετυμηγορία για το ποιο πρέπει να καεί στην κόλαση και ποιο είναι το σωστό και το πρέπον. Είμαι υπερ της αλήθειας, αλλά αποδοκιμάζω την αποστολή μιας καρδιάς στο σφαγείο χωρίς να υπάρχει λόγος:καμιά φορά η πραγματικότητα είναι πολύ σκληρή και οδυνηρή και ο άνθρωπος,πολύ αδύναμος να την αντέξει, χρειάζεται οτιδήποτε άλλο εκτός απο την αλήθεια.Τα πάντα είναι θέμα σκοπών και κινήτρων,κατα πόσο βλέπουμε τους άλλους ανθρώπους σαν απλά αντικείμενα που εξαπατούμε και περιγελούμε για δική μας εξυπηρέτηση ή σαν όντα που νιώθουν και σκέφτονται και τα οποία οφείλουμε να νοιαζόμαστε και να φροντίζουμε.Μην ξεχνάμε εξάλλου οτι τόσο το πρόσωπο όσο και το προσωπείο παίρνουν την μορφή που έχουν τα συναισθήματά μας και οι σκέψεις μας και πάνω τους αντανακλούν οι πράξεις μας.
Μορφές περπατούν δίπλα μας καθημερινά,οι πιο πολλές κουρασμένες και γεμάτες έγνοιες.Πρόσωπα και προσωπεία,θέατρο και αλήθεια, ένας δρόμος με πολλές ερμηνείες.

1 σχόλιο:

Poet1 είπε...

Ολοι ειμαστε υπερ της αληθειας.Την δεχομαστε σαν κεκτημενο δικο μας ο καθενας.Αλλα πως τυγχαινει παντα να δειχνουμε κυριως ςνα προσωπειο και οχι την αληθινη εικονα μας ; Ειναι ενα μυστηριο αλητο για την ωρα... Την καλησπερα μου μελισσούλα...